Pszenica zwyczajna (Triticum aestivum L.) znana jest przede wszystkim jako zborze, z którego produkuje się maki i kasze, ale nie tylko ziarniaki pszenicy są cenne. Na uwagę zasługuje reszta nadziemnych części tego gatunku. Łodyga i liście pszenicy zawierają wiele cennych substancji takich jak: witamina K, kwas foliowy, witaminy z grupy B, w tym B12 i B17 oraz witamina C i witamina E, magnez, żelazo.
Najcenniejszym składnikiem wszystkich roślin zielonych jest chlorofil, który pomaga w anemii, obniża wysokie ciśnienie krwi, wzmacnia jelita, zmniejsza nerwowość i działa lekko moczopędnie. Oczyszcza organizm i łagodzi stany zapalne, wspomaga trawienie, wspomaga wątrobę, pomaga w zapaleniu żołądka i jelit. Trawie pszenicznej przypisuje się również działanie odmładzające i antyrakowe.
Najpopularniejszym sposobem spożywania pszenicy jest jedzenie kiełków pszenicznych - stanowią zdrowy i smaczny dodatek do sałatek i kanapek. Coraz popularniejszy staje się również sok z trawy pszenicznej uzyskiwany z świeżego surowca lub sproszkowanego koncentratu (ważne, żeby był sporządzony w sposób, który pozwoli zachować cenne substancje). Liście i pędy młodej pszenicy można dodawać do wielu potraw.
Sok z pszenicy można również stosować zewnętrznie:
- jako odżywczy tonik do skóry twarzy i ciała - zwalnia procesy starzenia skóry i poprawia jej jakość
- jako odżywkę/maseczkę do włosów - leczy stany zapalne skory i poprawia kondycje włosów
- jako okłada na rany i stłuczenia - przyspiesza gojenie i regenerację.
Surowiec suszony ma podobne właściwości do świeżego.
Należy koniecznie pamiętać, że przypadku takich surowców roślinnych jak kiełki oraz młode pędy i liście bardzo ważne jest ich pochodzenie i sposób uprawy, gdyż mogą one kumulować szczególnie dużo niebezpiecznych azotanów.
W magii pszenica jak wszystkie zboża jest symbolem życia i obfitości, przynosi pieniądze i powodzenie.
Poniżej pyłek pszenicy w mikroskopii skaningowej (źródło: http://www.sciencephoto.co)
Na podkarpackim polu dostępna jest świeża i suszona trawa pszeniczna.
ziemniak "włoski"
ziemniak francuski
